Saytga kirish
Tasodifiy hikoya: Sevgi higohlarda! 1 Qism
Bir donishmand avliyo kitob yozibdi. Ikkita kitob.... davomi
Bir donishmand avliyo kitob yozibdi. Ikkita kitob.... davomi
Reklama
SEXAMERIK.RU - УЗБЕКСКОЕ ПОРНО
Yumseks.ru EHTIROSLI SEKS HIKOYALAR
SELKAUZ18.RU SELKA HIKOYALAR
UZPORNOHD.RU UZBEK SEKS
UZBEK SEKS VIDEO SEKS365.RU
XIKOYASEKS.RU UZBEKCHA SEKA VIDEOLAR
XXXJOPON18.RU SEKA HIKOYA
UZPARNO.PICS UZBEK SEKS
UZSEXVIDEO.RU UZBEK SEKS VIDEO
Uzbekcha Sex Янги узбекча секс uzbekxz.Ru
Смотри новое узбекское порно видео на UZPARNO.ru
Купить рекламу АУТО
Yumseks.ru EHTIROSLI SEKS HIKOYALAR
SELKAUZ18.RU SELKA HIKOYALAR
UZPORNOHD.RU UZBEK SEKS
UZBEK SEKS VIDEO SEKS365.RU
XIKOYASEKS.RU UZBEKCHA SEKA VIDEOLAR
XXXJOPON18.RU SEKA HIKOYA
UZPARNO.PICS UZBEK SEKS
UZSEXVIDEO.RU UZBEK SEKS VIDEO
Uzbekcha Sex Янги узбекча секс uzbekxz.Ru
Смотри новое узбекское порно видео на UZPARNO.ru
Купить рекламу АУТО
Seni Hohlayman. . . 04
Bu hikoya voyaga yetganlar uchun mo`ljallangan. Agar voyaga yetmagan bo`lsangiz, hikoyani tark eting-
Agar bu hikoyaning avvalgi qismlarini o`qimagan bo`lsangiz, avval oldingi qismlarini o`qing:
IV BOB
Kunlarim shu tarzda o`ta boshladi. Ertalabdan kollejga yo`l olaman, tushdan keyin uyga qaytaman. Ba`zan yarim kechasi Dilnoza bilan multfilm (ba`zan kino) ko`rib o`tirardik. Ko`pincha yana qo`limni yelkasiga qo`yib olardim. U ham boshi bilan yelkamga suyanardi. Biz bu holatda o`tirganimizda ko`rayotgan narsamiz miyamga kirmas, faqat Dilnozani o`ylardim.
Nega endi aynan Dilnoza? Nega boshqa qizlarni emas, aynan Dilnozani hohlayapman? Bu savollarga o`zim javob bera olmas edim.
Kunlar shu zaylda o`taverib, Sentabr oyi ham oxirlab qoldi. Endi kunlar avvalgidek qaynoq bo`lmasad, baribir issiq edi. Hayotimni o`zgartirishi mumkin bo`lgan voqea aynan shu vaqtda sodir bo`lishini, ochig`i o`ylamagan ham edim. . .
29-Sentabr tongi. . . Bugun odatdagiga hilof ravishda Dilnoza uyg`otardi.
-Turing, o`qishga kech qolasiz! -derdi u shiringina jilmayib.
Men unga kulib qo`yib, o`rnimdan turdim. Dilnoza chiqib ketgach, ustimga shimim bilan futbolkamni kiydimda, yuvinish xonasiga o`tdim. Yuzlarimni yuvib, mexmonxonaga kirdim. Bu safar noodatiy narsa ko`proq edi: kelinoyim va amakim yo`q!
-Oying bilan dadang qani? -so`radim Dilnozadan.
-Bugun oyimni o`tirishi borku, o`shanga ertaroq ketdi. Dadam ham bira to`la oyimni tashlab ishga o`tib ketadi.
-O`tirish? Yakshanba kunida emasmidi? -shunday dedimu, bugun yakshanba ekanligi esimga tushib qoldi.
Dilnoza menga qarab kulib yubordi.
-Voy yaramasey, -dedim xazil bilan, -hali yakshanbada saxarlabdan uyg`otdingmi? -Ertaroq turing degandimda, -dedi Dilnoza, piyolaga choy quyib menga uzatarkan.
Men nonushta qila boshladim. Nonushtadan keyin men Diyorbekni o`ynatayotganimda Dilnoza xonalarni tozalab chiqdi. Keyin hammamiz bir bo`lib televizor ko`ra boshladik. Divanda o`tirarkanmiz, bir tarafimda Diyorbek, ikkinchi tarafida Dilnoza menga yopishib o`tirishardi. Dilnoza jinsi shortik kiyib olgandi. Shortigi juda kaltaligi bois, sonlari shundoqqina ko`zni olardi. Men bir amallab yana uni yelkasiga qo`limni qo`ymoqchi edim, u qimirlab, quchog`imga boshini qo`yib yotib oldi.
Bu holat juda yoqimli edi. Uning boshi asbobimga tegib turar, allaqachon qattiqlashib bo`lgandi. Balki u ham boshiga qandaydir qattiq narsa botayotganini sezgandir, lekin u televizordan ko`z uzmasdi. Uning hozirgi holati shunday ediki, futbolkasining bo`yin qismi sal pastga tushib, o`ng ko`kragining boshlanish qismi aniq ko`rinar edi. Bu narsa esa ehtiroslarimni yanada kuchaytirar edi. Shartta o`rnimdan turib, uni quchoqlab, o`pib, yechintirgim kelardi. Lekin birgina Diyorbek sabablimi, yo yana boshqa biror sababmi, bunday qila olmasdim.
Bir qo`lim bilan asta uning sochlarini silay boshladim. Unga bu holat xush yoqib, menga kulib qo`ydi. Men bundan yanada shijoatlanib, uning yuzini silay boshladim.
Dilnoza o`zini odatdagidek tutishdadavom etardi. Hozir bor kuchimni yig`ib, uning ko`kraklarini ushlashga harakat qilmoqchi edim, lekin bunga kuchim yetmasdi.
Kunni shu tariqa o`tkazdik. Soat 5larda kelinoyim kelgach, xonamga kirib, kompyuter o`ynay boshladim. -Hozir Dilnoza ham kiradi- deya umid bilan o`ylardim. Hozir kirib qolsa, yana uni yelkasidan tutib, yuzlaridan silab o`tirishni hayol qilardim. Lekin Dilnoza kirmadi.
Shu tarzda kech ham tushdi. Ovqatlanib bo`lgach, yana kompyuter o`ynashni boshladim. Bu safar Dilnoza kirib keldi. Endi ikkalamiz men yangi yozgan o`yinni o`ynab o`tirardik. Lekin yigirma daqiqa ham o`tmay, kelinoyim kirib, kech bo`lganini aytib, Dilnozaga ham xonasiga chiqib uxlashini aytdi. Noiloj, Dilnoza xonasiga kirib ketdi.
Dilnozasiz kompyuter ham yoqmay qoldi. Kompyuterni o`chirib, krovatimga cho`zildim. Yotgan holda Dilnoza haqida hayol surardim. Uning jozibador sonlari, yarmi ko`ringan ko`kragi, silliqqina yuzi ko`z oldimdan ketmasdi. Turli holatlarni tasavvur qilardim: ikkalamiz o`pishayotganimiz, quchoqlashayotganimiz va birga bo`layotganimiz. . .
Oradan yarim soat yoki ko`proq vaqt o`tgandi, xonam eshigi ochilib, Dilnozaning shivirlagan ovozi eshitildi:
-Aka?
-Ha? -dedim men ham pichirlab.
-Uxlamayapsizmi?
-Uxlayapman. Nima edi?
-Men uxlolmayapman. Biroz yonizda yotsam maylimi akajon?
Uning bu so`zlari huddi -siz bilan birga bo`lmoqchiman- degandek eshitilardi. Sizningcha, men bunga yo`q dermidim? ASLO!
-Kelaqol, -dedim sal surilib.
Dilnoza yonimga yotdi. Keyin joylasha olmadimi, uyoq-buyoqqa qarab yotib ko`rdi. Nihoyat, boshini meni ko`kragimga qo`ydi. Men shok holatida edim. Dilnoza ikkimiz hozir bir krovatda yotibmiz, ayniqsa, u meni ko`kragimga bosh qo`yib yotibdi!
Eng yoqimlisi, men uning ko`kraklarini ham his etardim. Qornimdan biroz teparoqqa botib turgan yumshoq ko`kraklari ehtiroslarimni uyg`otib yubordi. Lekin shunday bo`lsada, o`zimni bosishga kuch topdim.
Bir qo`lim bilan uning yuzlarini silashni boshladim. Bu unga ham yoqayotgani bilinib turardi. Ba`zan bilinar-bilinmas qilib -mmmm- deb qo`yardi.
Shu holatda yarim soatdan ortiq yotdik. Keyin Dilnoza o`rnidan turib, chiqib keta boshladi. Lekin, eshik yoniga qaytdiyu, bir nimasini unutgandek ortga qaytdi. Keyin. . . U yuzimdan o`pib qo`ydi!
-Xayrli tun, akajon, -u shunday deb chiqib ketdi.
Men butun umr esimdan chiqmaydigan ishlarni boshimdan o`tkazdim. Shularni o`ylarkanman, hojatxona eshigi ochilganini eshitdim. Bir-ikki daqiqalarda o`rnimdan turishga kuch topdim. Xonamni eshigini biroz ochib, hojatxona tarafga qaradim. Hojatxona eshigi yaxshi yopilmagandi.
-Dilnoza hozir hojatxonada. . . U hojatda ekanida(yoki cho`milayotganida) yanada jozibador bo`lib ketsa kerak- deb hayol surdimda, hojatxona tarafga yurdim.
Lekin hojatxonaga yaqinlashganim sari, qadamlarim o`z-o`zidan sekinlashardi. Chunki. . . Hojatxonadan pastgina ehtirosli ovozlar eshitilardi. Men ovozlarni eshitganimdayoq tamom bo`lgandim. Lekin ortga qaytishni o`ylamay, hojatxona eshigiga yaqinlashdim. Hojatxonaeshigi taxminan yarim qarich ochiq edi xolos. Shu ochiq joydan ovoz chiqarmay ichkariga mo`raladim. . . Ko`rgan narsamdan sal qolsa hushimdan ketardim! . .
Ichkarida.
Agar bu hikoyaning avvalgi qismlarini o`qimagan bo`lsangiz, avval oldingi qismlarini o`qing:
IV BOB
Kunlarim shu tarzda o`ta boshladi. Ertalabdan kollejga yo`l olaman, tushdan keyin uyga qaytaman. Ba`zan yarim kechasi Dilnoza bilan multfilm (ba`zan kino) ko`rib o`tirardik. Ko`pincha yana qo`limni yelkasiga qo`yib olardim. U ham boshi bilan yelkamga suyanardi. Biz bu holatda o`tirganimizda ko`rayotgan narsamiz miyamga kirmas, faqat Dilnozani o`ylardim.
Nega endi aynan Dilnoza? Nega boshqa qizlarni emas, aynan Dilnozani hohlayapman? Bu savollarga o`zim javob bera olmas edim.
Kunlar shu zaylda o`taverib, Sentabr oyi ham oxirlab qoldi. Endi kunlar avvalgidek qaynoq bo`lmasad, baribir issiq edi. Hayotimni o`zgartirishi mumkin bo`lgan voqea aynan shu vaqtda sodir bo`lishini, ochig`i o`ylamagan ham edim. . .
29-Sentabr tongi. . . Bugun odatdagiga hilof ravishda Dilnoza uyg`otardi.
-Turing, o`qishga kech qolasiz! -derdi u shiringina jilmayib.
Men unga kulib qo`yib, o`rnimdan turdim. Dilnoza chiqib ketgach, ustimga shimim bilan futbolkamni kiydimda, yuvinish xonasiga o`tdim. Yuzlarimni yuvib, mexmonxonaga kirdim. Bu safar noodatiy narsa ko`proq edi: kelinoyim va amakim yo`q!
-Oying bilan dadang qani? -so`radim Dilnozadan.
-Bugun oyimni o`tirishi borku, o`shanga ertaroq ketdi. Dadam ham bira to`la oyimni tashlab ishga o`tib ketadi.
-O`tirish? Yakshanba kunida emasmidi? -shunday dedimu, bugun yakshanba ekanligi esimga tushib qoldi.
Dilnoza menga qarab kulib yubordi.
-Voy yaramasey, -dedim xazil bilan, -hali yakshanbada saxarlabdan uyg`otdingmi? -Ertaroq turing degandimda, -dedi Dilnoza, piyolaga choy quyib menga uzatarkan.
Men nonushta qila boshladim. Nonushtadan keyin men Diyorbekni o`ynatayotganimda Dilnoza xonalarni tozalab chiqdi. Keyin hammamiz bir bo`lib televizor ko`ra boshladik. Divanda o`tirarkanmiz, bir tarafimda Diyorbek, ikkinchi tarafida Dilnoza menga yopishib o`tirishardi. Dilnoza jinsi shortik kiyib olgandi. Shortigi juda kaltaligi bois, sonlari shundoqqina ko`zni olardi. Men bir amallab yana uni yelkasiga qo`limni qo`ymoqchi edim, u qimirlab, quchog`imga boshini qo`yib yotib oldi.
Bu holat juda yoqimli edi. Uning boshi asbobimga tegib turar, allaqachon qattiqlashib bo`lgandi. Balki u ham boshiga qandaydir qattiq narsa botayotganini sezgandir, lekin u televizordan ko`z uzmasdi. Uning hozirgi holati shunday ediki, futbolkasining bo`yin qismi sal pastga tushib, o`ng ko`kragining boshlanish qismi aniq ko`rinar edi. Bu narsa esa ehtiroslarimni yanada kuchaytirar edi. Shartta o`rnimdan turib, uni quchoqlab, o`pib, yechintirgim kelardi. Lekin birgina Diyorbek sabablimi, yo yana boshqa biror sababmi, bunday qila olmasdim.
Bir qo`lim bilan asta uning sochlarini silay boshladim. Unga bu holat xush yoqib, menga kulib qo`ydi. Men bundan yanada shijoatlanib, uning yuzini silay boshladim.
Dilnoza o`zini odatdagidek tutishdadavom etardi. Hozir bor kuchimni yig`ib, uning ko`kraklarini ushlashga harakat qilmoqchi edim, lekin bunga kuchim yetmasdi.
Kunni shu tariqa o`tkazdik. Soat 5larda kelinoyim kelgach, xonamga kirib, kompyuter o`ynay boshladim. -Hozir Dilnoza ham kiradi- deya umid bilan o`ylardim. Hozir kirib qolsa, yana uni yelkasidan tutib, yuzlaridan silab o`tirishni hayol qilardim. Lekin Dilnoza kirmadi.
Shu tarzda kech ham tushdi. Ovqatlanib bo`lgach, yana kompyuter o`ynashni boshladim. Bu safar Dilnoza kirib keldi. Endi ikkalamiz men yangi yozgan o`yinni o`ynab o`tirardik. Lekin yigirma daqiqa ham o`tmay, kelinoyim kirib, kech bo`lganini aytib, Dilnozaga ham xonasiga chiqib uxlashini aytdi. Noiloj, Dilnoza xonasiga kirib ketdi.
Dilnozasiz kompyuter ham yoqmay qoldi. Kompyuterni o`chirib, krovatimga cho`zildim. Yotgan holda Dilnoza haqida hayol surardim. Uning jozibador sonlari, yarmi ko`ringan ko`kragi, silliqqina yuzi ko`z oldimdan ketmasdi. Turli holatlarni tasavvur qilardim: ikkalamiz o`pishayotganimiz, quchoqlashayotganimiz va birga bo`layotganimiz. . .
Oradan yarim soat yoki ko`proq vaqt o`tgandi, xonam eshigi ochilib, Dilnozaning shivirlagan ovozi eshitildi:
-Aka?
-Ha? -dedim men ham pichirlab.
-Uxlamayapsizmi?
-Uxlayapman. Nima edi?
-Men uxlolmayapman. Biroz yonizda yotsam maylimi akajon?
Uning bu so`zlari huddi -siz bilan birga bo`lmoqchiman- degandek eshitilardi. Sizningcha, men bunga yo`q dermidim? ASLO!
-Kelaqol, -dedim sal surilib.
Dilnoza yonimga yotdi. Keyin joylasha olmadimi, uyoq-buyoqqa qarab yotib ko`rdi. Nihoyat, boshini meni ko`kragimga qo`ydi. Men shok holatida edim. Dilnoza ikkimiz hozir bir krovatda yotibmiz, ayniqsa, u meni ko`kragimga bosh qo`yib yotibdi!
Eng yoqimlisi, men uning ko`kraklarini ham his etardim. Qornimdan biroz teparoqqa botib turgan yumshoq ko`kraklari ehtiroslarimni uyg`otib yubordi. Lekin shunday bo`lsada, o`zimni bosishga kuch topdim.
Bir qo`lim bilan uning yuzlarini silashni boshladim. Bu unga ham yoqayotgani bilinib turardi. Ba`zan bilinar-bilinmas qilib -mmmm- deb qo`yardi.
Shu holatda yarim soatdan ortiq yotdik. Keyin Dilnoza o`rnidan turib, chiqib keta boshladi. Lekin, eshik yoniga qaytdiyu, bir nimasini unutgandek ortga qaytdi. Keyin. . . U yuzimdan o`pib qo`ydi!
-Xayrli tun, akajon, -u shunday deb chiqib ketdi.
Men butun umr esimdan chiqmaydigan ishlarni boshimdan o`tkazdim. Shularni o`ylarkanman, hojatxona eshigi ochilganini eshitdim. Bir-ikki daqiqalarda o`rnimdan turishga kuch topdim. Xonamni eshigini biroz ochib, hojatxona tarafga qaradim. Hojatxona eshigi yaxshi yopilmagandi.
-Dilnoza hozir hojatxonada. . . U hojatda ekanida(yoki cho`milayotganida) yanada jozibador bo`lib ketsa kerak- deb hayol surdimda, hojatxona tarafga yurdim.
Lekin hojatxonaga yaqinlashganim sari, qadamlarim o`z-o`zidan sekinlashardi. Chunki. . . Hojatxonadan pastgina ehtirosli ovozlar eshitilardi. Men ovozlarni eshitganimdayoq tamom bo`lgandim. Lekin ortga qaytishni o`ylamay, hojatxona eshigiga yaqinlashdim. Hojatxonaeshigi taxminan yarim qarich ochiq edi xolos. Shu ochiq joydan ovoz chiqarmay ichkariga mo`raladim. . . Ko`rgan narsamdan sal qolsa hushimdan ketardim! . .
Ichkarida.
Tasodifiy maqolalar
Kenayim blan 3 Kelinoyimni (Yanga) xoxshi bilan Kenayim blan 4 Poylangan ayol 3 qism Mister Aliwer ( Ox bu lablar kokraklar immm mazzaReklama
Bosh sahifaga
0 / 6
